Op naar Laos

Donderdagochtend zijn we naar Laos vertrokken. We hadden besloten om op eigen gelegenheid de grens over te gaan in plaats van een georganiseerde tour te boeken.
Dus vroeg in de ochtend naar het lokale busstation om de bus naar Chang Klong te pakken. Deze tocht zou ongeveer twee uur moeten duren, maar het werd iets langer want er moesten nog locals bij huis worden afgezet. Wat een service he!
In Chang Klong konden we met een bootje de Mekong overvaren naar Laos.
De grens bij Laos liet iets langer wachten. Het was tenslotte lunchtijd dus onze paspoorten hadden niet zo'n haast. Tsja, er zijn belangrijkere zaken.
Na een half uurtje kregen we toch het verwachte visa. Het grensdorpje Huay Xia bestaat uit 1 straatje met hotels en supermarktjes. De reizigers verblijven hier alleen op doortocht verder Laos in. Verder is hier niet veel te beleven.
De middag hebben we besteed aan boodschappen doen. Vrijdag stappen we namelijk op een tweedaagse boottocht over de Mekong naar Luang Prabang.
Deze boottocht stopt alleen 's avonds in Pakbeng om te overnachten. Dus hier moesten we ons wel even op voorbereiden.
Vrijdagochtend vertrokken we redelijk vroeg bepakt met boodschappen, kussens en natuurlijk onze eigen tassen richting de boot.
De boot zou om 11.00 vertrekken, maar de kaartverkoop start om 08.00 uur. De boottocht staat er om bekend dat het redelijk afgeladen is en dat je vroeg moet zijn voor een redelijke plek.
Dit alles klopte ook weer helemaal. Gelukkig zijn we wel veel gewend door het reizen in Cambodja. ( hier worden ook altijd plaatsen dubbel verkocht)
Maar het was weer een redelijk ongeorganiseerde bende.
Er stonden meer mensen aan de kant dan er aan boord konden, stoelnummers klopten niet etc... uiteindelijk konden we pas om 12.00 uur vertrekken. Ze noemen deze boottocht ook de slow boot, maar dit was wel erg langzaam.
Gelukkig hadden wij een redelijk goed plekje bemachtigd.
Na ongeveer 6 uur varen kwamen we aan in Pak Beng. Onze tussenstop voor de avond.
Het hoteltje wat we hier hadden gevonden was niet echt nominatie waardig. De kamer was meer een houten keet. Gelukkig hadden we wel warm water, maar de toilet moest je doortrekken met een emmer water en bij het douche hadden we geen licht meer. Maar ach, we hadden een slaapplek en na zo'n lange dag ben je allang blij.
De volgende ochtend vertrokken we weer verder met de boot. De vaarroute is ontzettend mooi en staat ook bekend als de mooiste route van Azie.
Maar uiteindelijk was de reis wel erg lang. Na ruim 8 uur varen kwamen we aan in Luang Prabang. Voor ons gevoel hadden we toen allang de status van vluchtelingenboot bereikt. Onderweg werden er nog allemaal locals opgepikt op weg naar de grote stad. Hier was natuurlijk geen plek voor dus deze mensen werden in het gangpad gezet samen met hun bagage zoals kippen, rijst en zelfs een dode eekhoorn.
Jullie snappen natuurlijk dat we ons in Luang Prabang hebben getrakteerd op een heerlijk luxe hoteltje.
Dus we zitten nu heerlijk op ons balkonnetje een beetje bij te trekken.